zondag 6 oktober 2013

Over hapjes, prakjes en meer...

Bij baby nummer 1 oftewel kleine pollewop heb ik het ooit gedaan, een potje kant-en-klare babyvoeding opgewarmd. De geur alleen al stemde mij op zijn zachtst gezegd treurig, om over de smaakbeleving nog maar te zwijgen. Ik kreeg de kleffe hap niet door mijn keel en kleine pollewop dacht daar precies zo over, getuige de spetters op de muur. Diezelfde avond nog bestelde ik in een acute hormonale opwelling via internet mijn inmiddels trouwe Magimix keuken-steun-en-toeverlaat.
 
In een handomdraai tover ik sindsdien de fraaiste culinaire babyhapjes en prakjes tevoorschijn, die met smaak gegeten worden.
 
Zie hier de 'couscous Kukutana' -Swahili voor ontmoeting- :
 

Oftewel, een ontmoeting van couscous met wortel, courgette en broccoli op smaak gemaakt met een heerlijke olijfolie.
 
Van het tweede gerecht, 'Groene verrassing met rijst', ontbreekt helaas de 'ervoor' foto. Het recept bestaat uit lekkere basmatirijst op een groen bedje van broccoli, courgette en tuinerwtjes, een stukje biologische tartaar afgemaakt met een vleugje olijfolie.


 
 Voor beide recepten geldt -voor baby's van ongeveer zeven maanden- : mik alles in de blender of keukenmachine en bouw op van standje 1 (grofgemalen) naar standje 3 (gepureerd) en klaar ben je.
 
Succes gegarandeerd, kijk maar...

 
Sssssst ;)
 
Dank voor alle glimlachjes op mijn berichtje van gisteren, hier komt er nog eentje van mij naar jullie toe
:)
 
Fijne week! xx

 


11 opmerkingen:

  1. Zo dat 'brings back memories' dat gedoe met die hapjes maken had ik even gedelete uit mijn geheugen geloof ik. Maar gelukkig hadden wij ook zo'n cultureel kind dat over het algemeen alles -gepureerd- met de pot mee at.
    En je dochter ziet er zeeeer tevreden uit.

    Liefs Bianca

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die dametjes worden culinair verwend! Zo te zien is alles er met smaak in gegaan. Ik heb ook nooit potjes gegeven. Mijn dochters hadden alletwee koemelkallergie en dus liep ik altijd met een boekje door de supermarkt voor de juiste boodschappen. Ik maakte de heerlijkste hapjes voor ze klaar en alles werd keurig opgegeten. Helaas is dat vandaag de dag anders en zijn het moeilijke etertjes geworden. Jammer want ik hou zo van koken en lekker eten. Wie weet komt er een dag dat ze het wel waarderen. Ik vind het nu belangrijker dat het gezellig is aan tafel dan dat er een nare sfeer heerst omdat ze het met tegenzin op moeten eten. Pascale X

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat goed, klinkt heerlijk én eerlijk! Oh, ik heb ook zo'n hekel aan die potjes...
    Ik maakte de hapjes voor Tijn en Nora ook altijd zelf, dan weet je tenminste zeker dat het gezond is ;-) En ik denk ook dat dat veel beter is voor de smaakontwikkeling.
    Goed bezig en de kleine dame ziet er heerlijk tevreden uit!
    Oh ja, nog een smile omdat ik het gister niet gezien heb :-)
    xx Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh, dat klink bekend, ik heb ook nooit geen potjes gebruikt ik vond dat ontzettend stinken dat kan niet te eten zijn...en ons meid at het ook echt niet op, en er gaat niks boven zelf gemaakt prakkie toch, veel lekkerder ;)
    En je dochter ziet er heerlijk uit hier zeggen we dan wan lekker hupke...

    Groetjes Alexandra ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. smelt... wat een lekker mupke <3
    En wat goed van jou dat je de prakjes zelf maakt! top xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik maakte het ook altijd zelf, behalve het allereerste hapje dan. Als ik het goed heb was dat oranje smurrie in een potje. Verder aten ze gewoon met de pot mee (wel fijn gemaakt natuurlijk)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hahah, wat geweldig die NA-foto, dat moet lekker geweest zijn :-) Zaaaaaalig slaapfotootje, om te stelen! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Die slaapfoto super! En misschien moet je even op mijn blog komen piepen...;)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Prachtige foto!
    En wij zijn dat idd ook van plan voor onze kleine meid. Lekker écht voedsel eten.
    Groeten Floor

    BeantwoordenVerwijderen

Berichtjes lees ik graag. Dankjewel!

Liefs,
Rosalie